Wat ben ik dankbaar dat ik zo’n ongelooflijk, machtig mooi avontuur heb mogen beleven voor de Cliniclowns. De Alpentocht is een wandel-, hardloop-, fietstocht naar de Top van Val Thorens en ik geef toe: het was zwaar, maar oh zo gaaf. Ik heb enorm genoten. Wat was het goed geregeld, een super organisatie en geweldige vrijwilligers. Dank jullie wel voor deze prachtige ervaring!

Nadat de HandbikeBatlle in Oostenrijk tot twee keer toe door Covid-19 was gecanceld, ging ik op zoek naar een alternatief – naar een nieuwe uitdaging. Ik vond de Alpentocht. Ik vroeg de organisatie of handbikers mee mochten doen, dat bleek mogelijk en ik schreef me in. Gelukkig ging er nog een handbiker mee zodat ik niet de enige was.

Chemo hinderde mijn trainingen

Door mijn metabole ziekte werkt mijn lijf niet zoals het hoort en maak ik gebruik van een rolstoel en handbike. Mijn spierkracht en de aansturing van mijn spieren worden steeds minder. Ook neemt mijn energie af. Afgelopen april werd ik aan blaaskanker geopereerd en moest ik chemo-behandelingen ondergaan waardoor ik in de maanden april, mei en juni nauwelijks kon trainen. Dit heeft mij er niet van weerhouden om voor de Cliniclowns op pure armkracht te handbiken naar de top van Val Thorens, We klommen ruim 17 kilometers met meer dan 900 hoogtemeters.

Eerste bergervaring

Wat was het zwaar, maar wat ik heb ik genoten van de prachtige omgeving. Wat een bergen! Voor mij was dit de allereerste keer dat ik in de bergen was, dus alles was nieuw. De uitzichten, het bergachtige landschap was echt schitterend. Mijn armen werden zwaar en deden wel wat pijn, maar vooral mijn longen vonden het erg moeilijk zo op die grote hoogte. Regelmatig stond ik even stil, om op adem te komen, mijn hartslag naar beneden te brengen, maar vooral om te genieten van waar ik was en wat ik hiermee kon doen voor de Cliniclowns. Dan bedacht ik dat zoveel mensen mij hebben gesteund door te doneren voor de Cliniclowns, zodat zij bij zieke kinderen, gehandicapten en dementerenden een mooie glimlach op hun gezichten kunnen toveren.

Code rood

Op het eind was het nog even extra spannend of ik op tijd de finish zou halen, niet omdat het al tijd was, maar omdat er weercode oranje was afgegeven met dreigende code rood. De laatste  wandelaars werden van de pas afgehaald, maar onder motorbegeleiding kon ik toch de finish halen.

Help jij ook?

Ik mis de laatste tijd mijn vrijwilligerswerk als bezoekvrijwilliger bij dementerenden in het verpleeghuis. Helaas is dit door Covid-19 en door mijn eigen situatie al lange tijd niet meer mogelijk. Daarom is het juist zo fijn om een steentje te mogen bijdragen aan de Cliniclowns. Iedereen enorm bedankt voor alle steun en hulp bij het mogelijk maken van dit super avontuur en het steunen van de Cliniclowns.

BRON: Handbiken.nl